بهکارگیری متدولوژی مهندسی ارزش در مراحل آغازین برنامهریزی مفهومی یک برنامه یا پروژه، برنامهریزی ارزش نامیده میشود
اعتبار هدیه بگیرید و مشارکت کنید
با اعتبار هدیه، از خدمات ویژه استفاده کنید
در بازارکار حسابداری و مالی بدرخشید
خدمات مالی و حسابداری خود را معرفی کنید
در این مرحله طراحی مفهومی هنوز قطعی نشده و میتوان تکنیکهای بهبود ارزش، به ویژه نمودار تحلیل کارکرد را برای انتخاب جهت بهینه و اولیه پیشبرد طراحی مورد استفاده قرار داد.
بر اساس تعریف معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور، برنامهریزی ارزش با همان مفهوم مهندسی ارزش است که، در مرحله برنامهریزی، مرحله اولیه، مرحله مفهومی و امکانسنجی طرح کاربرد دارد.
تعریف شاخص ارزش
شاخص ارزش معیاری است که به منظور تعیین میزان بهبود حاصل شده به واسطه انجام مهندسی ارزش در یک پروژه و همچنین مقایسه میزان بهبود صورت گرفته در پروژههای مختلف به واسطه انجام مهندسی ارزش مورد استفاده قرار میگیرد. به منظور تعیین این شاخص، بهبود حاصل از تغییرات اندازهگیری شده و در صورت کسر شاخص ارزش قرار میگیرد، هزینه انجام پروژه یا تولید محصول پس از اعمال تغییرات نیز محاسبه شده و در مخرج این کسر قرار میگیرد. در نهایت حاصل تقسیم این دو مقدار، شاخص ارزش را تشکیل میدهد. واضح است که هر چه میزان این شاخص بیشتر باشد، بهبود بیشتری در پروژه یا محصول ایجاد شده است.
بر اساس تعریف معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور، شاخص ارزش عبارت است از مجموع درآمدهای حاصل از هر گزینه (ارزش کارکرد) تقسیم بر مجموع هزینههای آن (هزینههای کارکرد).
هدف مهندسی ارزش
هدف مهندسی ارزش ارایه راهکارهای قابل اجرا در راستای حل مسأله، کاهش هزینه و افزایش کیفیت (عملکرد) است که تمامی این موارد در گرو توجه به کارکرد پروژه یا محصول میباشد، اما تحقق اهداف مورد نظر در کوتاهترین زمان ممکن بسیار مهم است. یافتن نقطه بهینه (تعادل) بین کارکرد، کیفیت و هزینه هدف دیگر مهندسی ارزش میباشد. در واقع هدف کلی مهندسی ارزش، افزایش ارزش پروژه است.
دلایل بکارگیری مهندسی ارزش
عمدتاً روشهای بهبود و صرفهجویی در شرایط بروز محدودیتها مورد استفاده قرار میگیرند. تعدادی از دلایل اصلی بکارگیری مهندسی ارزش شامل: 1- هزینههای بالای اجرای پروژه یا تولید محصول 2- فاصله زیاد بین طراحی و اجرا 3- دشواری اجرای پروژهها 4- پیچیدگی بالای پروژهها 5- کمبود اطلاعات اولیه 5- کمبود ارتباطات بین عوامل طرح و ذینفعان پروژه 6- پیشرفت فناوریهای مورد استفاده و بهبود استانداردها 7- خلاقیت 8- باورهای صادقانه ولی نادرست اولیه 9- تغییر قوانین، ضوابط و مقررات 10- تغییر در نیاز کارفرما 11- تغییر شرایط محیطی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی 12- تغییر مشخصات فنی طرح 13- تغییر در منابع مورد استفاده.
منبع:
پایگاه الکترونیکی مرجع دانش مهندسی ارزش ایران
ثبت نام و عضویت میز کار