تبلیغ 1 اتیه

مدیریت سود،(به انگلیسی: Earnings management) در حسابداری، عملی عمدی برای اثر گذاری بر فرایند گزارشگری مالی بخاطر کسب سود شخصی است. مدیریت سود، شامل تغییر گزارش‌های مالی جهت گمراه ساختن سهامداران دربارهٔ عملکرد اساسی سازمان یا تحت تأثیر قرار دادن پیامدهای قراردادی است که وابسته به ارقام حسابداری گزارش شده می‌باشد.

 

در متون تحقیقی تعاریف مختلفی از مدیریت سود انجام شده است؛ در این جا به دو نمونه بسنده می شود: "مدیریت سود وقتی است که مدیران قضاوت خویش را در گزارشگری مالی و در نحوه ثبت و گزارش مبادلات بصورتی وارد نمایند که تغییری درمحتوای گزار ش های مالی صورت داده؛ یا برخی از سهامداران را نسبت به عمکرد اقتصادی شرکت گمراه نمایند؛ و یا بر معیارها و پیامدهای قراردادی که وابسته به ارقام حسابداری گزارش شده اند، تأثیرگذارند."


اسکیپر (1998) مدیریت سود را این چنین تعریف نموده است:" دخالت عمدی در فرآیند گزارشگری برون سازمانی با هدف بدست آوردن برخی مزایای شخصی از سوی مدیران یا سهامداران" وی بلافاصله می افزاید: "تعریف جامع تر مدیریت سود باید در برگیرنده ی مدیریت سود واقعی ایجادشده از راهِ تصمیمات زما ن بندی سرمایه گذاری یا تصمیمات تأمین مالی برای تغییر سودگزارش شده یا برخی از اجزای آن نیزباشد."


در راستای تعریف اخیر، تحقیق روچاودیوری  (2005) شواهدی ارائه نمود مبنی بر این که دایره مدیریت سود فراتر از دستکاری روش های گزارشگری است و حتی دستکاری فعالیت های واقعی (مثل افزایش سطح تولید و موجودی ها برای کاهش بهای تمام شده کالای فروش رفته) را نیز در بر می گیرد.  بدین سان می توان راه های مختلفِ انجام مدیریت سود در قالبِ افزایش سود را چنین برشمرد:


شناسایی دیرتر هزینه ها (بعنوان مثال از راهِ اعما ل نظر در گزینش روش استهلاک). شناسایی زودتر درآمدها، اعمال نظر در طبقه بندی برخی از اقلامِ هزینه های دوره بعنوان بهای تمام شده ی محصول یا برخی دارایی های ثابتِ و یا نامشهود، این کار باعث انتقالِ بخشی از هزینه های دوره ی جاری به دور هی بعد می شود.


مدیریتِ فعالیت های واقعی در جهت مدیریت سود؛ مثلاً از راه افزایشِ موجودی های پایان دوره (که باعث انتقال بخشی از سربار ثابت به دوره ی بعد می شود)، ارائه تخفیف های ویژه در پایان سال برای بالابردن در آمدد فروش، و یا انجام مبادلات ظاهری در مجموعه ی شرکت های سرمایه گذاری برای شناسایی سود افزایش ارزش سرمایه گذاری ها.

 

مدل های مورد استفاده برای کشف مدیریت سود

از آنجا که پدیده ی مدیریت سود بطور مستقیم قابل اندازه گیری نیست اهمیت تبیین مدلی مناسب بر ای کشف و اندازه گیری آن آشکار می شود. در یک طبقه بندی کلی مدل های کشف و اندازه گیری مدیریت سود را می توان شامل دو گروه دانست: نخست؛ مدل های مبتنی بر اقلام تعهدی (مدل مک نیکولز و ویلسون  1988، مدل هیلی 1985، مدل دی آنجلو 1986 ، مدل جونز 1991، مدل، تعدیل شده جونز، پت رونی 1992، بیور و اَنگِل1996بینش1997، و بیور و مک نیکولز 1998، مدل صنعت، مدل کوتاری 2004 و دوم مدل های غیرتعهدی که شامل، مدل توزیع (بروگستِلر و دی چف 1997، دی جورج و دیگران 1999، مِیر و اسکینر1999)، مدل تغییرات حسابداری و مدل علائم هشدار  (2007) می باشند.


مدل های مبتنی بر اقلام تعهدی خود نیز به دو گروه تفکیک می شود:


الف) مدل های مبتنی بر اقلام تعهدی اختیاری (هیلی 1985، دی آنجلو، جونز 1991، تعدیل شده جونز 1995، کَنگ وسیوارامک ریشنان 1995 و دی چاو و دی چف 2002 ، کوتاری 2004)
ب) مدلهای مبتنی بر، اقلام تعهدی خاص (مک نیکولز و ویلسون 1988،پت رونی 1992، بیور و اَنگِل 1996، بینش 1997، و بیور و مک نیکولز1998).
از بینِ این دو گروه؛ مدل های گروه نخست با اقبال بیشتری روبرو بوده اند. به باور برخی از پژوهش گران توان تبین مدل های مبتنی بر اقلام تعهدی بیش از سایر مدل هاست  (دی چاو، اسلون، و اسوینی 1995، یونگ  1999 و مک نیکولز 1998).


 


 

 
 
 
 
 

 

ثبت نام و عضویت میز کار

لینک های مفید

 

 

 

|  
  |
محمد رضا عابدی |   1397/10/18 10:40:09   |
0     0
سلام
ممنون از توضیحات کامل سایتتون
(مدل های مبتنی بر اقلام تعهدی (مدل مک نیکولز و ویلسون 1988، مدل هیلی 1985، مدل دی آنجلو 1986 ، مدل جونز 1991، مدل، تعدیل شده جونز، پت رونی 1992، بیور و اَنگِل1996بینش1997، و بیور و مک نیکولز 1998، مدل صنعت، مدل کوتاری 2004 و دوم مدل های غیرتعهدی که شامل، مدل توزیع (بروگستِلر و دی چف 1997، دی جورج و دیگران 1999، مِیر و اسکینر1999)، مدل تغییرات حسابداری و مدل علائم هشدار (2007) می باشند).
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
سعیده تشکری بافقی |   1397/11/12 12:00:49   |
0     0
می توان مدیریت بر سود را راهی کم هزینه دانست و بدان وسیله شرکت را در برابر پیامدهای اقتصادی ناشی از رویدادهای غیر قابل پیش بینی مصون ساخت.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
سعیده تشکری |   1397/11/12 14:27:14   |
0     0
مدل های مورد بررسی، در کل مدل های مبتنی بر روش های برآورد رگرسیونی از توان بیش تری نسبت به سه مدل هیلی، دی آنجلو و تعدیل شده دی آنجلو برخوردارند. از میان روش های رگرسیونی، روش اصلی جونز (1991) از توان کمتری برای تبیین مدیریت سود برخوردار است. در مورد ویرایش های بعدی مدل جونز، ویرایش تعدیل شده جونز 1995 و مدل ساده دی چاو 2002، و مدل جامع دی چاو 2002 و نسخه های تورم زدایی شده آن از توان قابل قبولی برای کشف مدیریت سود برخوردار بودند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مهدیه محمدی |   1397/11/12 19:09:59   |
0     0
مدل های مبتنی بر اقلام تعهدی مدل مک نیکولز و ویلسون مدل هیلی مدل دی آنجلو ، مدل جونز مدل، تعدیل شده جونز، بیور و اَنگِل بینش، و بیور و مک نیکولز مدل صنعت، مدل کوتاری و دوم مدل های غیرتعهدی که شامل، مدل توزیع (بروگستِلر و دی چف دی جورج و دیگران مِیر و اسکینر مدل تغییرات حسابداری و مدل علائم هشدار است
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
روح اله خزاعی |   1398/04/15 11:52:00   |
0     0
مدیریت سود هم به شکل واقعی انجام می شود و هم به صورت مصنوعی
از طرفی دیگر مدیریت سود به اشکال مختلفی مثل حداکثر کردن سود حداقل کردن سود هموارسازی سود انجام می شود
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
دیدگاه کاربران

 

 

هدیه مالی تیم متفکران نوین مالی در شبکه اجتماعی